Een groepje van vier zware palen, circa 2 m uiteen, droeg in de prehistorie een bovengronds opslagstructuurtje dat archeologen aanduiden met de term ‘spieker’. Mogelijk is deze term afgeleid van ‘spicarium‘ , Latijn voor de opslaglocatie van korenaren (spica). In het Duits bestaat de term ‘speichern‘ nog steeds voor ‘opslaan’ in algemene zin.
Spiekersporen en reconstructue (recht: foto ijzertijdboerderij.wordpress.com)
Door de gebouwen bovengronds te maken, kreeg ongedierte minder kans de voorraad te vernielen of het zaaigoed op te eten. Wellicht werden nog stenen op de palen aangebracht om de muizen het beklimmen van de palen te bemoeilijken.