Ondanks de enorme hitte werd er ook vandaag verder gewerkt aan het onderzoek naar raatakkers. Er werden onder andere een aantal boringen gedaan om het verschil in bodemlagen tussen de normale bodemopbouw en een raatakkerwal te onderzoeken.
De normale bodemopbouw bestond uit mooie op elkaar aansluitende lagen, bij de bodem van de raatakkerwal waren deze lagen niet meer te onderscheiden doordat de mens de normale bodemopbouw daar verstoord heeft. Het was nog best lastig om diep genoeg in de grond te komen met de boor zodat alle lagen goed te zien zouden zijn. Door de brute kracht van een student en de niet-meegevende grond was het op een gegeven moment niet meer de grond die draaide bij het omhoog brengen van de boor, maar de boor zelf. Gelukkig was de boor niet te ernstig beschadigd en konden we gewoon verder met boren.